Alle kunstenaars die je in de tentoonstelling Experimenteerdrift tegenkomt – van de 17de eeuw tot nu – hebben één ding gemeen: ze experimenteren erop los. Door verschillende technieken en materialen uit te proberen, ontdekken ze steeds iets nieuws. En ze benaderen hetzelfde thema telkens weer met een frisse blik. Dankzij deze experimenten verdiepen ze hun vakmanschap tot meesterschap. Ontdek kunstwerken uit de collectie van Museum Rembrandthuis van o.a. Rembrandt, Geertruydt Roghman, Glenn Brown, Erik Desmazières, Gérard de Palézieux, Reinder Homan en Willem den Ouden.
Ga zelf aan de slag! Midden in deze tentoonstelling kun je zelf een tekening maken. Probeer verschillende papiersoorten en tekenmaterialen uit. Net als de kunstenaars om je heen – stuk voor stuk een inspiratiebron.
Experiment met bomen
Als Rembrandt een motto had, dan was het wel ‘naer ‘t leven’ werken. Dus goed kijken hoe de dingen eruitzien. Zo kon hij heel overtuigend een groepje eenzame bomen op een heuveltje verbeelden. Je hoort de aanzwellende wind haast door de bladeren ruisen. Maar Rembrandt was zeker niet de enige met een sterk observatievermogen. In de tentoonstelling zie je prenten van kunstenaars van de 17de tot de 20ste eeuw, die allemaal een eigen draai aan hetzelfde onderwerp hebben gegeven. Op elke prent zie je een boom, en toch is het nooit dezelfde.
Experiment met Rembrandt
Tronies waren heel populair in de 17de eeuw. Het zijn portretten van modellen die een type of emotie uitbeelden. Rembrandt was meesterlijk in het maken van tronies. De hedendaagse kunstenaar Glenn Brown (1966) nam Rembrandts tronies als basis voor zijn eigen serie. Op zijn iPad vervormde hij Rembrandts kunstwerken tot een woest lijnenspel. Vervolgens maakte hij van de nieuwe tronie een ets. Tot slot legde hij twee etsen over elkaar en maakte hij de afdrukken die je in de tentoonstelling ziet.
Experiment met de kunstcaemer
Erik Desmazières (1948) is gefascineerd door ruimtes die verzamelingen huisvesten, zoals bibliotheken en wunderkammers. In 2007 bezocht hij het Rembrandthuis, om Rembrandts kunstcaemer te bestuderen. Hij maakte er een serie prenten van. Het is telkens dezelfde voorstelling, maar dan net anders. Hij drukte de koperplaat verschillende keer af, waarbij hij tussen elke drukgang de voorstelling een beetje aanpaste. Soms voegde hij meer schaduwen toe, soms wat objecten. Ook experimenteerde hij met diverse papiersoorten.
Experiment met lijnen
Al meer dan vijftig jaar woont Willem den Ouden (1928) aan de rivier de Waal en bestudeert hij het landschap. Hij kijkt hoe hij de atmosfeer van de rivier kan vangen. Met slechts enkele lijnen vangt hij het stromende water, de reflecties van wolken en laaghangende mistflarden. Hij drukt zijn litho’s af op dun Chinees papier dat geplakt is op een stevig blad papier. Daar is een Franse term voor: chine collé. Door deze techniek bobbelt het papier een beetje, met een zinderend effect.
